کد مطلب:30605 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اعتقادات

با توه به آيه 110 سوره كهف و داستان حضرت موسي در مورد درخواست ديدن خدا، ديدن خدا چگونه مورد توجيه است؟ و آيا انسان در روز قيامت ميتواند خدا را ببيند؟

خداوند متعال خالق جسم و مكان و زمان است او نه جسم است و نه مكان دارد و نه قابل مشاهده و رؤيت است. مفسران گفتهاند موسي(ع) تقاضاي رؤيت را از زبان قوم خود كرد، زيرا جمعي از جاهلان بني اسرائيل اصرار داشتند كه بايد خدا را ببينند تا ايمان آورند، لذا وقتي كه جلوه الهي بر كوه باعث ترس و دلهره مردم شد حضرت موسي گفت خدايا: أتهلكنا بما فعل السفهاء منا. آيا ما را به خاطر كاري كه سفيهان ما درخواست كردند به هلاكت ميرساني؟ از اين جمله روشن ميشود كه نه تنها موسي(ع) چنين تقاضايي را نداشت، بلكه شايد هفتاد نفري هم كه با او به ميعادگاه رفته بودند چنين تقاضايي نداشتند. آنان افراد دانشمند و نمايندگان بني اسرائيل بودند تا مشاهدات خود را براي توده مردم كه پيشنهاد مشاهده پروردگار داشتند بيان كنند و احتمال ديگر اين است كه حضرت موسي درخواست مشاهده براي خودش كرد، ولي نه مشاهده با چشم، بلكه مشاهده باطني و عرفاني و در حقيقت ميخواست به چنين مقامي دست يابد، البته اين احتمال بعيد به نظر ميرسد. احتمال سوم اين است كه حضرت موسي با اين كه ميدانست خدإ؛ ّّ ديدني نيست از شوق او اين درخواست را كرد و بعد پشيمان شد و گفت: انّي تبت اليك، اي خدا من توبه كردم.

دلايل عقلي و نقلي ما را بر اين حقيقت رهنمون ميكند كه خداوند قابل رؤيت با چشم نيست، چون نه جسم است و نه در جهتي قرار دارد و اين ديدار نه در دنيا ممكن است و نه در آخرت و اگر در روايات يا آيات تعبير لقاي پروردگار آمده منظور همان مشاهده عظمت خدا است به طوري كه انسان يقين به خدا پيدا ميكند.(1)

پي نوشتها:

1 - با استفاده از تفسير نمونه، ج 6، از ص 354 تا ص 360، با تلخيص و اضافات.